Badi – afrykańskie słońce w drewnie

Badi należy bezsprzecznie do najpopularniejszych gatunków drewna pochodzących z Afryki Zachodniej. Uzyskiwane jest z drzew o łacińskiej nazwie Nuclea diderrichii, które występują przede wszystkim w Gabonie, Kongo, Senegalu czy Kamerunie. Oprócz nazwy używanej w naszym kraju, posiada mnóstwo określeń regionalnych i powszechną nazwę anglosaską yellow wood, czyli żółte drewno.

Badi – żółte drewno

Określenie to nie bierze się jednak znikąd – jest wynikiem silnej barwy twardzieli tego drewna, przyjmującej pastelowy odcień żółci. Biel drewna badi jest wyraźnie od twardzieli odgraniczony, posiadając białawą bądź blado żółtą. Drewno badi swoim rysunkiem i barwą przypomina nieco mahoń, co przyczyniło się do powstania wielu, nawiązujących do tego jego nieoficjalnych określeń, takich jak mahoń złocisty czy słońce Afryki. Podobnie do innych gatunków egzotycznych, badi jest rozpierzchło-naczyniowe, co oznacza, że naczynia są w jego strukturze rozmieszczone równomiernie.

Ta ostatnia cecha sprawia, że badi nie tylko doskonale się prezentuje, ale również wykazuje wielką odporność na działanie zewnętrznych czynników, takich jak wilgoć, zmienne temperatury czy promienie słoneczne. Na uwagę zasługuje też duża twardość i wynikająca z niego wytrzymałość mechaniczna drewna badi – nie grozi mu ani ścieranie, ani też powstawanie źle wyglądających rys i załamań. Obróbka badi nie powinna doświadczonemu stolarzowi sprawić większych problemów, aczkolwiek wymaga użycia sporej siły, jedynie obrabianie powierzchni promieniowych może wiązać się z ryzykiem powstawania odkształceń, poszarpań i wyrw. Badi dobrze się klei, powoli jednak się suszy, a w czasie tego procesu może dochodzić do wypaczeń.

Drewno badi – zastosowanie

Dzięki tym cechom drewno badi znajduje szerokie zastosowanie w różnych rodzajach przemysłu. Wykonuje się z niego posadzki, tarasy (zobacz: taras drewniany w domu) i meble – zwłaszcza ogrodowe – i okładziny ścienne. Często sięga po nie także budownictwo wodne – elementy z badi, które mają styczność z wodą znacznie lepiej znoszą wilgoć, niż te, do których zrobienia wykorzystano gatunki krajowe. Powszechne jest też jego zastosowanie w kolejnictwie – służy do wyrobu podkładów kolejowych i wagonów. Badi cenią też szkutnicy, którzy z uwagi na jego wodoodporność coraz częściej wybierają do produkcji łodzi właśnie to drewno. W połączeniu z innymi materiałami – na przykład tworzywami sztucznymi, badi staje się też coraz atrakcyjniejszym surowcem w rzemiośle artystycznym – używa się go zwłaszcza do wykonywania rzeźb, intarsji czy fornirów.

Badi ma niestety jeszcze jedną wspólną z pozostałymi gatunkami egzotycznymi cechę – chodzi o dość wysokie ceny, bowiem metr kwadratowy deski z tego drewna kosztować może nawet sto złotych.

Zdjęcia: woodsourcing, gbta.