Albicja jedwabista (Albizia) – drzewo jedwabne

Albicja jedwabista (zwana drzewem jedwabnym) to gatunek drzewa z rodziny bobowatych oraz podrodziny mimozowych, które dorasta do 5-12 metrów wysokości. Albicja w swoim naturalnym środowisku hodowana jest na terenie Azji południowej i wschodniej. Można ją spotkać od Iranu, aż po Chiny i Koreę.

Albicja jedwabista – charakterystyka drewna

Albicja jedwabista posiada korę o ciemnozielonym kolorze, przy czym kora starszych roślin jest szara – w widoczne, pionowe paski. Popularną odmianą drzewka jedwabnego, które dostosowało się do wzrastania w nieco zimniejszym klimacie jest Albizia julibrissin f. Rosea – mniejsze drzewko (5-7 metrów) o różowych, wiecznie kwitnących kwiatach. Wnętrze drzewa jest w złotym odcieniu brązu, poprzetykane ciemniejszymi i jaśniejszymi pasami, przy czym z wiekiem drewno ma tendencję do ciemnienia.

Drewno albicji jedwabistej nie posiada zapachu, a ponadto wykazuje następujące właściwości: wytrzymałość na zginanie równa 82,7 MPa, wytrzymałość na zgniatanie równa 49,4 MPa, twardość 4.530 N, skurcz objętościowy wynosi zaś 7,4 %.

Zobacz także: Drewno abachi

Drzewo jedwabne – wady i zalety

Niewątpliwą wadą drewna jest jego podatność na ataki grzybów. Albicja z rodzaju Rosea jest za to odporna na mróz, dzięki czemu można ją hodować również w ciepłych regionach Polski – jest zresztą często sadzona w ogrodach jako drzewko ozdobne. Wielką wadą rośliny jest jednak fakt, iż może powodować alergie – na szczęście są to raczej rzadkie przypadki. Wówczas albicja jedwabista podrażnia drogi oddechowe oraz oczy, wywołując ich zaczerwienienie.

Drewno drzewa jedwabnego jest względnie łatwe do obróbki. Łatwo się je też wykańcza i skleja – co pomaga w wykonywaniu wielu przedmiotów.

Zobacz także: Drzewo kamforowe – drewno kamforowe

Zastosowanie drewna albicji jedwabistej

Drewno drzewa jedwabnego wykorzystywane jest do tworzenia przede wszystkim mebli oraz różnego rodzaju oklein. Sama roślina zaś, co ciekawe, posiada mnóstwo właściwości leczniczych. Stosowana jest jako środek moczopędny, uspokajający, leczący bezsenność oraz do opatrywania ran i obrzęków. Ponadto gotowane kwiaty stosowane są w kuchni jak warzywo, a z liści można wykonywać doskonały napar herbaciany.

Zdjęcia: Wikipedia, Wood-database