Co jest bardziej kruche węglik czy stellit?

Stellit – występuje w dwojakiej wersji : jest albo w postaci prętów prasowanych w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem z proszków lub stopem odlewniczym posiadającym zawsze w swoim składzie 35-50 % wolframu, 25-30 % chromu, do 10 % kobaltu, 2-4% węgla, często także domieszki żelaza i molibdenu.
Charakteryzuje się bardzo wysoką twardością do 60 HRC, ( 740 HV), a zarazem kruchością.  Wykazuje również dużą odporność na ścieranie i na wysokie temperatury (do 950 °C). Ogromne  znaczenie w zachowaniu tych parametrów ma technologia wykonywania zębów stellitowanych na piłach. Technologia zgrzewania kawałka pręta stellitu do powierzchni natarcia zęba (ISELI) zachowuje w 100% jego parametry, technologia odlewania zęba w kokili poprzez topienie pręta stellitowego wymusza mieszanie stali narzędziowej piły i stellitu (VOLLMER).

Węglik spiekany- to materiał narzędziowy uzyskiwany metodą metalurgii proszkowej z węglików takich metali jak wolfram, tytan, rzadziej tantal, niob, cyrkon, chrom. Rozdrobnione węgliki ulegają sprasowaniu, przy wysokich temperaturach i ciśnieniu. Spoiwem węglików spiekanych jest kobalt, a czasem nikiel.
Elementy wykonane z węglików spiekanych charakteryzują się wysoką odpornością na ścieranie, twardością (900-1600 HV) i są mniej kruche od stellitów.
Podsumowując, stelli jest bardziej kruchy od węglika spiekanego.