Drewno w mitologii i wierzeniach
Drewno to nie tylko doskonały materiał konstrukcyjny. Drewno spełniało niegdyś bardzo ważne miejsce w naszym życiu, co znalazło odzwierciedlenie w wierzeniach i mitologii.
Drewno w legendach
Według dawnych wierzeń i przekazywanych sobie z ust do ust legend, drewno od początków dziejów człowieka, było dla niego tajemnicą życia i śmierci, symbolem płodności. Niektórzy utożsamiali je z łącznikiem pomiędzy światem ziemskim i nadprzyrodzonym, bowiem koroną sięgało niebios, a korzeniami podziemia.
Symbol drzewa po dziś dzień odgrywa istotną rolę w tradycjach i kulturach całego świata, czego przykładem jest obecność drzewka bożonarodzeniowego, czy wielkanocnej palmy. Wyznawana przez większość Polaków religia, jak widać, również ma wiele wspólnego z drzewem i jego symboliką.
Drewno w mitologii
W mitologii celtyckiej czy greckiej, drzewo przedstawiane jest jako źródło życia i powstania człowieka, a także jako centrum wszechświata. Według germańskich mitów, bóg Odyn musiał na dziewięć dni i nocy zawisnąć na magicznym drzewie Yggdrasil, aby posiąść wiedzę na temat run. Mitologia nordycka wskazuje zaś, że człowiek powstał z drzewa. Wierzono, że Odyn i dwaj inni bogowie stworzyli ludzi na swój własny kształt, ze znalezionych nad brzegiem morza pni. Z pnia jesionowego (zobacz: jesion) powstał mężczyzna, a z delikatnego, jasnego pnia olchy – kobieta.
Bóg sztuki lekarskiej – Eskulap był przedstawiany w mitologii greckiej i rzymskiej jako postać trzymająca w jednej ręce laskę z owiniętym wężem, a w drugiej szyszki sosnowe (zobacz: sosna), będące prawdopodobnie symbolem żywotności i płodności.
Babilończycy umieszczali drzewo w centrum świata, wyobrażając sobie, że jego korona podtrzymuje niebo i gwiazdy. W indyjskich Upaniszadach drzewo kosmiczne przedstawiano z korzeniami uniesionymi w górę, zaś koronę tworzyły ziemskie żywioły. W tradycji słowiańskiej drzewo wyrastało z oceanu, a w jego koronie siedziały dwa ptaki – diabeł i bóg. Chrześcijanie również nadają drzewu duże znaczenie, jako że w raju to właśnie drzewo dobra i zła spowodowało wygnanie pierwszych ludzi. Wyznawcy buddyzmu wierzą, że Budda urodził się i doznał oświecenia pod drzewem figowym.
Sadzenie drzew
Do dziś przetrwał zwyczaj sadzenia drzew przy narodzinach dziecka drzewa (zwłaszcza przy narodzinach synów). Drzewo staje się symbolem człowieka i jego życia na ziemi. W wielu kulturach sadzi się drzewa na mogiłach zmarłych, co ma ułatwić duszy zmarłego przedostanie się na tamten świat, albo przemienienie w drzewo i zachowanie duchowej nieśmiertelności w świecie żywych.