Orzech czarny – ABC drzewa

Orzech czarny jest gatunkiem drzewa, należącym do rodziny orzechowatych. Znany jest również pod swoją łacińską nazwą Juglans nigra. Drzewo to jest w Polsce dosyć rzadko spotykane, chociaż uprawia się je w Europie jako roślinę ozdobną. Rodzimym terenem orzecha czarnego jest natomiast Ameryka Północna, gdzie występuje naturalnie w środkowej oraz we wschodniej części Stanów Zjednoczonych Ameryki. Co warto wiedzieć na temat tej rośliny i jej drewna?

Orzech czarny – informacje o gatunku

Orzech czarny jest przedstawicielem rodziny orzechowatych, którą tworzy 15 gatunków orzechów. To światłolubna roślina, która została sprowadzona do Europy w wieku XVII. W swoich rodzimych warunkach dorasta do 35 metrów wysokości, a średnica tego drzewa może mieć nawet przeszło 1,5 metra. Orzech czarny ma szeroką, kulistą koronę oraz piękne drewno, które było wykorzystywane w meblarstwie artystycznym.

Zobacz także: orzech szary

Orzech czarny – charakterystyka drewna

Drewno orzecha czarnego jest ciężkie, twarde oraz cechuje się dużą odpornością. Co ciekawe, jest jednak dosyć wygodne w obróbce i można to robić zarówno przy wykorzystaniu specjalistycznych maszyn, jak i posługując się narzędziami ręcznymi. Drewno nadaje się również do wyginania podczas obróbki termicznej, a zatem jest wyjątkowo sprężyste, elastyczne. Ma jasno lub ciemnobrązowy kolor – najczęściej ciemny. Właśnie to zabarwienie powodowało tak duże zainteresowanie nim w przeszłości.

Zobacz także: drewno orzechowe

Orzech czarny – wykorzystanie

Drewno orzecha czarnego wykorzystywane było przede wszystkim w meblarstwie – do produkcji szafek, stołów czy innych elementów wyposażenia wnętrz. Nadaje się na boazerie, czy też do produkcji podłóg. W tej chwili najczęściej wykorzystywane jest do tworzenia przeróżnych oklein. Z uwagi na swoje właściwości oraz wygląd orzech czarny jest drewnem dosyć kosztownym.

Zdjęcia: A. Drauglis via Wikipedia