Secesja w meblarstwie
Secesja to styl w sztuce europejskiej, obowiązujący w ostatnich 10 latach XIX wieku i w pierwszych latach wieku XX. Istniał na przełomie wieków i zaliczany był do modernizmu, czyli kierunku w sztuce nowoczesnej, obowiązującego od mniej więcej lat 60’ wieku XIX do lat 70’ wieku XX. Sama nazwa tego kierunku w Polsce wywodzi się od francuskiego słowa „sécession”, a ono z kolei pochodzi z łaciny, gdzie „seccesio” oznacza tyle, co „odejście”. Secesja oddziaływała na wszystkie gatunki sztuki – również na wystrój wnętrz. Jak wyglądały meble tworzone w tym stylu?
Secesja – charakterystyka stylu
Secesja posiadała szereg charakterystycznych rozwiązań, obowiązujących we wszystkich dziedzinach sztuki. Charakterystyczne dla tego stylu są między innymi płynne, faliste linie, asymetria, płaszczyznowość, linearyzm, subtelna kolorystyka, a także wykorzystywanie abstrakcyjnych lub roślinnych (oraz roślinno-zwierzęcych) ornamentów. Celem secesji było zerwanie z historyzmem i akademizmem – stąd też sama nazwa, czyli „odejście”, „odłączenie się”.
Zobacz także: styl art deco
Secesja – meble
Meble w stylu secesyjnym były dosyć charakterystyczne – posiadały prostą formę, a jednocześnie były odpowiednio ozdobne, dzięki zastosowaniu odpowiedniego kształtu, nawiązującego do giętkich linii znanych z malarstwa i rzeźby. Meble secesyjne miały bardziej masowy, użytkowy charakter. Jednocześnie stawiano na oryginalność oraz dużą estetykę. Charakterystyczne dla tego stylu są meble ze zdobieniami roślinnymi lub zwierzęcymi. Ozdoby nawiązywały do przyrody, ale również do krajów orientu – szczególnie Japonii. Zdobienia te umieszczane były na gładkich płaszczyznach. Stosowano intarsje, inkrustacje, szlify oraz kryształowe szyby, które tworzyły ozdobne witraże.
Używane gatunki drewna
Secesja stawiała na wysoką jakość wykonania mebli. Oczywiście, klienci ówczesnych projektantów i rzemieślników pochodzili z różnych warstw społecznych, jednak najpiękniejsze okazy meblowe to właśnie te wykonane dla zamożnych klientów. Do ich stworzenia używano solidnego drewna – głównie orzecha lub mahoniu.
Zdjęcia: Jean-Pierre Dalbéra via Flickr