Łoskotnica pękająca – niebezpieczne drzewo
Łoskotnica pękająca to roślina znana również pod nazwami Jabillo, Possumwood, Hura crepitans (co jest jej właściwą, botaniczną, łacińską nazwą) oraz Sandbox tree. Jest to drzewo uznawane za jedno z najbardziej niebezpiecznych na świecie, z uwagi na kolce i wybuchające owoce. Drzewo to należy do rodziny wilczomleczowatych, (Euphorbiaceae). Roślina ta w swym naturalnym środowisku występuje w Ameryce – z jej tropikalnych części. Naturalizowana jest jednak również w Azji. Jakie są jej cechy charakterystyczne i co warto o niej wiedzieć?
Łoskotnica pękająca – charakterystyka
Łoskotnica pękająca jest drzewem, które dorasta do 25 metrów wysokości. Cechą charakterystyczną tego drzewa są kolce, które pokrywają całą korę – pień i wszystkie główne gałęzie. Samo drewno tego drzewa jest miękkie i atrakcyjne – ciemne. Istnieje jednak wiele problemów w jego eksploatacji, z uwagi na trujący sok mleczny, który może wywołać podrażnienia skóry – a w niektórych przypadkach samo zatarcie oczu może doprowadzić do ślepoty.
Zobacz także: Rzewnia
Łoskotnica pękająca – zastosowanie
Zastosowanie łoskotnicy pękającej jest mimo wszystko duże – roślina ta używana była między innymi do odławiania ryb przez sok mleczny, który je oszałamia. Na Karaibach soku tego używano również do zatruwania strzałek podczas polowań. Nazwa rośliny związana jest zaś z owocami, które służyły kiedyś jako pojemnik na piasek do osuszania atramentu. Dlatego właśnie nazwa brytyjska to drzewo-piaskownica, czyli „Sandbox tree”.
Zobacz także: Chmielograb wirginijski
Łoskotnica pękajaca – ciekawostki
Największa ciekawostka, związana z łoskotnicą pękającą, dotyczy jej owoców, które rzeczywiście wybuchają. Pękające owoce przyczyniły się do nadania roślinie tak charakterystycznej nazwy i razem z kolcami oraz sokiem czynią ją tak niebezpieczną. O co dokładnie chodzi? O to, że gdy dojrzeją, owoce wypełniają się gazami, by później wybuchnąć i wyrzucić z siebie nasiona – które mogą trafić na glebę oddaloną nawet o 40 metrów! Wszystko to dzieje się z olbrzymią prędkością (nawet 240 km/h), co sprawia, że podobne nasiona mogłyby nawet stanowić zagrożenie dla człowieka, gdyby w nieodpowiednim czasie znalazł się zbyt blisko drzewa.
Zdjęcia: Hans Hillewaert via Wikipedia